Toen ik
mij aangemeld had bij mijn nieuwe gemeente, moest ik er opeens aan denken hoe dat ging
toen ik net in Zweden kwam wonen.
In al
mijn onschuld reed ik naar het gemeentehuis van Gagnef, de gemeente waarin ik
toen was komen wonen. Daar aangekomen meldde ik me bij het loket en vertelde
waar ik voor kwam. Iedereen die weet hoe het in Zweden gaat, zal nu wel zitten
grinniken. De dame achter het loket keek mij nl. zeer verbaasd aan. Nee, zei ze, je (in Zweden zegt iedereen je en jij tegen elkaar) moet niet
hier zijn maar bij Skatteverket (Belastingdienst). En daarvoor moest ik naar
Borlänge. Naar Djurås was al zo’n 50 km vanaf mijn huis, naar Borlänge was nog
eens 21 km.
Oeps………Om
eerlijk te zeggen voelde ik me wel wat knullig, ik had de informatie die ik in Nederland
gekregen had van de Zweedse ambassade blijkbaar niet goed gelezen.
In
Zweden gaat alles via Skatteverket, daar word je ingeschreven in het
bevolkingsregister en krijg je je personnummer ( vergelijkbaar met het Nederlandse
BurgerServiceNummer).
Maar
denk je dat ik mijn personnummer kreeg en ingeschreven werd in het bevolkingsregister? No way!!
Ik
mocht wel in Zweden wonen als Europees burger, maar om ook geregistreerd te
worden in het bevolkingsregister en een personnummer te krijgen, moet je óf werk/eigen bedrijf hebben , óf genoeg
geld hebben om je te onderhouden, óf studeren aan een erkende
onderwijsinstelling. In de laatste twee gevallen moet je ook een dekkende
ziektekostenverzekering hebben. Dat is
een verschil met Nederland, want in Nederland moet je je altijd binnen 5 dagen
na vestiging in het bevolkingsregister laten inschrijven als je een woonadres hebt in de betreffende gemeente en van plan bent om tenminste 4 maanden binnen een periode van een half jaar in Nederland te verblijven.
Ik kon
pas in het bevolkingsregister ingeschreven worden nadat ik werk had. Ik
arriveerde halverwege april 2002 in Zweden en kreeg werk in juli 2002.
In Augustus 2002 kreeg ik mijn personnummer toen bleek dat mijn werkgever mijn loon over juli niet
kon uitbetalen omdat ik geen personnummer had!
Al met
al heb ik dus drie-en-een-halve maand in Zweden gewoond zonder dat ik opgenomen
ben geweest in het bevolkingsregister.
Ik
blijf het nog steeds een beetje vreemd vinden dat je naar een ander land
emigreert maar je niet kunt laten inschrijven als inwoner van dat land.
Eigenlijk
ben ik gewoon een poosje ‘onzichtbaar’ geweest!
Tot de volgende keer/ Vi ses nästa gång!!
Groeten/hälsningar
Marjon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten