Voordat ik naar Zweden verhuisde, had ik vrienden die bijna allemaal zeiden dat ze zeker eens bij mij in Zweden langs zouden komen. Er waren ook vrienden die niet langs zouden komen, maar met wie ik natuurlijk wel contact zou houden.
De realiteit is altijd anders. Van sommige vrienden heb ik nooit meer iets gehoord: ik belde in het begin wel naar hen, maar zij nooit naar mij. Bij anderen verwatert het contact. Met mensen van wie je niet veel verwacht, bleef al die jaren het contact bestaan. Een deel van de mensen die langs zouden komen, wisten blijkbaar opeens de weg niet te vinden terwijl ze vóór mijn vertrek regelmatig over de vloer kwamen.Voor die mensen is het blijkbaar toch "uit het oog, uit het hart". Ja, zo gaat dat!
Gelukkig maak je in je nieuwe land weer nieuwe vrienden. Het duurde eventjes, want de Zweden zijn niet altijd zo makkelijk toegankelijk. Maar als ik kijk met wie ik nog steeds vrienden ben, dan zijn het toch wel vaak mensen met wie je een bepaalde verbondenheid voelt: Europeanen die ook naar Zweden geëmigreerd waren en tegen soortgelijke dingen aanliepen. Én Zweden die wat verder kijken dan hun neus lang is, die niet zo bekrompen denken. Dat kom je natuurlijk overal tegen. Waar ik nu woon zijn ook mensen voor wie de wereld niet zo groot is.
Gelukkig hebben we internet. Door mijn eigen blog en de blogs van anderen heb ik mensen leren kennen die ik anders nooit had leren kennen. Door Facebook heb ik nieuwe mensen over de hele wereld leren kennen. Én oude vrienden en kennissen in Zweden terug gevonden, met wie ik na terugkomst in Nederland geen contact meer had.
Maar ook hier geldt: in sommige mensen raak je hevig teleurgesteld, met anderen bouw je een leuk contact op. Het is wat dat betreft net als in het "echte" leven! Met én door dit "schriftelijke" contact kun je lang de schijn ophouden. Je kunt het vergelijken met de "penvrienden" die je vroeger had: dikke handgeschreven brieven met mooie verhalen en af en toe een fotootje erbij. En als je ze dan in het "echt" ziet valt het na een poosje óf mee óf tegen.
Maar goed: vrienden zijn belangrijk. Mijn voorkeur gaat uiteindelijk toch uit naar persoonlijk contact, omdat je dan de lichaamstaal, de stem, de gezichtsuitdrukkingen erbij hebt. Sommige mensen wil ik daarom toch wel héél graag over niet al te lange tijd (weer) in het echt zien!
Ik zie wel wat de nabije toekomst brengt!
Groetjes/hälsningar
Marjon
Welkom op mijn blog!
Mijn weblog heeft de titel 'Zweden, een haat-liefdeverhouding'. Zo begon ik in september 2008 met dit blog. Sinds maart 2011 kan ik gelukkig schrijven dat ik weer een 'liefdesverhouding' met Zweden heb!
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik allereerst aan mijn liefde voor de natuur, de rust en de ruimte, het korte exploderende voorjaar met al zijn bloemenpracht, de fantastische winters en de Zweedse taal. Ik mis de uitgestrektheid van het land, het rijden over wegen zonder dat je een auto tegenkomt, maar waar je moet uitkijken voor overstekende elanden. Ik mis mijn plekje in Zweden met aan de ene kant het meer en aan de andere kant het bos met de wolven, elanden, vossen, herten, lynxen en beren. Ik verlang naar de fantastische winters met dikke pakken glinsterende sneeuw in de heldere maneschijn, het lopen door de knerpende sneeuw en het zingen van het ijs als het gaat vriezen dat het kraakt. Ik herinner mij de mooie lange zomeravonden met prachtige zonsondergangen, zittend op de altan en uitkijkend over het meer. Ik mis zelfs het vele werk aan de grote tuin en het klaarmaken van de enorme wintervoorraad hout.
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik ook aan wat mij is tegengevallen: De moeilijk toegankelijke arbeidsmarkt, de niet-altijd-zo-geweldige gezondheids- en ouderenzorg, het diepgewortelde Zweden-voor-de-Zweden-gevoel, de klassenstrijd, de jaarlijkse heftig gevoerde openbare discussies over de elandenjacht, de jagershonden en de 'problemen' met de wolven!
En toch...... ik hou van Zweden en heb er vaak heimwee naar. Als je door dit Scandinavische land gegrepen bent, kom je er niet meer van los.Het liefst zou ik een huisje in Midden-Zweden willen hebben waar ik vanuit Nederland heen kan als ik daar zin in heb. Om te genieten van de natuur en mijn favoriete seizoenen, Zweeds te spreken én mij aan mijn hobby's schrijven en natuurfotografie te wijden!
Wie weet wat de toekomst nog voor mij in petto heeft!!
Terwijl je dit leest hoor je Zweedse en Sami muziek. De muziekvideo's staan helemaal onderaan deze pagina in een gadget en worden automatisch afgespeeld. Als je wilt kun je de muziek stoppen of naar de volgende muziekvideo gaan. Vergeet ook vooral niet de beelden te bekijken van de Zweedse natuur, het Noorderlicht en de Sami cultuur.
Veel plezier!
Je bent/jullie zijn welkom
välkommen/välkomna!!
Groeten/Hälsningar,
Marjon
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik allereerst aan mijn liefde voor de natuur, de rust en de ruimte, het korte exploderende voorjaar met al zijn bloemenpracht, de fantastische winters en de Zweedse taal. Ik mis de uitgestrektheid van het land, het rijden over wegen zonder dat je een auto tegenkomt, maar waar je moet uitkijken voor overstekende elanden. Ik mis mijn plekje in Zweden met aan de ene kant het meer en aan de andere kant het bos met de wolven, elanden, vossen, herten, lynxen en beren. Ik verlang naar de fantastische winters met dikke pakken glinsterende sneeuw in de heldere maneschijn, het lopen door de knerpende sneeuw en het zingen van het ijs als het gaat vriezen dat het kraakt. Ik herinner mij de mooie lange zomeravonden met prachtige zonsondergangen, zittend op de altan en uitkijkend over het meer. Ik mis zelfs het vele werk aan de grote tuin en het klaarmaken van de enorme wintervoorraad hout.
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik ook aan wat mij is tegengevallen: De moeilijk toegankelijke arbeidsmarkt, de niet-altijd-zo-geweldige gezondheids- en ouderenzorg, het diepgewortelde Zweden-voor-de-Zweden-gevoel, de klassenstrijd, de jaarlijkse heftig gevoerde openbare discussies over de elandenjacht, de jagershonden en de 'problemen' met de wolven!
En toch...... ik hou van Zweden en heb er vaak heimwee naar. Als je door dit Scandinavische land gegrepen bent, kom je er niet meer van los.Het liefst zou ik een huisje in Midden-Zweden willen hebben waar ik vanuit Nederland heen kan als ik daar zin in heb. Om te genieten van de natuur en mijn favoriete seizoenen, Zweeds te spreken én mij aan mijn hobby's schrijven en natuurfotografie te wijden!
Wie weet wat de toekomst nog voor mij in petto heeft!!
Terwijl je dit leest hoor je Zweedse en Sami muziek. De muziekvideo's staan helemaal onderaan deze pagina in een gadget en worden automatisch afgespeeld. Als je wilt kun je de muziek stoppen of naar de volgende muziekvideo gaan. Vergeet ook vooral niet de beelden te bekijken van de Zweedse natuur, het Noorderlicht en de Sami cultuur.
Veel plezier!
Je bent/jullie zijn welkom
välkommen/välkomna!!
Groeten/Hälsningar,
Marjon
