Toen ik
deze zomer voor het eerst sinds 5 jaar weer voet op de Zweedse bodem zette,
voelde het alsof ik thuis kwam. Het was
niet alleen dat ik wist dat ik in Zweden was en het aan alles zag, maar het
rook zelfs Zweden…… Wat een
overweldigend gevoel, mijn hart leek uit elkaar te barsten van vreugde,
weemoed, verlangen, herkenning, heimwee…alles tegelijk.
Wat had
ik naar deze reis uitgekeken! Vorig jaar was ik er nog niet zo zeker van dat ik dit
zou kunnen doen omdat het toen een poos wat minder goed met mij ging, maar begin dit jaar voelde ik dat ik het wél
kon en heb ik alles op alles gezet om het te doen slagen. Mijn al enkele jaren bestaande wens begon
langzamerhand de vorm aan te nemen van een echt plan. Mijn meerdaagse,
buitenlandse citytrip deze zomer was een mooie testcase: het ging in alle
opzichten zo fantastisch dat ik deze vakantie in Zweden vol vertrouwen tegemoet
kon zien.
Ook al
voelde het alsof ik nooit was weg geweest, toch zijn er in die vijf jaren allerlei
dingen veranderd. In mijn hoofd zat de herinnering, hoe het was, maar dat strookt natuurlijk niet
helemaal met de werkelijkheid. Ik wist
bijvoorbeeld al dat mijn oude huis een nieuw dak had gekregen en helemaal opgeschilderd
was, maar het was toch een aangename verrassing om het in werkelijkheid te zien.
Omdat de huidige eigenaren er niet waren heb ik 'stiekem' door de ramen
gegluurd en zag ik nog meubels van mij staan, die ik bij de remigratie achter
had moeten laten. Wat een rare gewaarwording!
Op mijn weg naar het dorp
constateerde ik dat er aardig wat bos was gekapt, maar er was ook heel wat
gegroeid. Sommige ‘open’ plekken waar ik vroeger de elanden kon zien lopen,
waren nu dicht gegroeid. Het ‘paadje’ de heuvel op tegenover het huis was gedeeltelijk overwoekerd en daardoor niet meer zo goed zichtbaar. Ook voorbij het dorp waar ik regelmatig liep, was de natuur haar gang
gegaan. Wat verandert er dan veel in vijf jaar!
Behalve de plekken met herinneringen die mij
emotioneerden, ben ik ook op nieuwe plekken geweest. Ik heb o.a. door prachtige,
authentieke dorpjes gereden en het Zorn museum bezocht. Tevens
ben ik (weer) in Nusnäs geweest, waar ik eindelijk mijn felbegeerde souvenirs
heb gekocht!
Het was
goed om terug te zijn en leuk om met zoveel mensen gesproken te hebben die stuk
voor stuk aangenaam verrast waren over de ‘nieuwe’ Marjon.
Het
mooie van deze reis is dat het niet alleen een afsluiting van het (Zweden) verleden was,
maar een extra 'boost' aan mijn leven heeft gegeven: nieuwe inzichten en inspiratie!
In de rechterkolom heb ik wat foto’s van mijn vakantie op dit blog gepubliceerd in de vorm van een diavoorstelling. Ik heb er bewust voor gekozen geen foto's te plaatsen van de vrienden en bekenden die ik gefotografeerd heb: dat blijft privé.
Veel kijkplezier!
Veel kijkplezier!
Vänliga
hälsningar
Marjon
