Er zijn heel veel zaken uit het dagelijkse huishoudelijke afval die je kunt recyclen. Dat daar verschillen in zijn tussen Zweden en Nederland , is voor veel mensen geen grote verrassing.
Al in de jaren '80/'90 viel het mij in Zweden op dat er behalve op (frisdrank-)flessen , ook op blikjes drinken statiegeld zat en dat is nog steeds zo. Je gooit dus minder snel je blikjes bij het afval en levert ze weer keurig in bij de supermarkt en je krijgt er ook nog geld voor terug.
De andere recyclebare artikelen laadde ik in ieder geval één keer per maand in de auto. Dat waren dan de gloeilampen, de batterijen, oud papier, glas én de hard-plastic verpakkingen. Bij de supermarkten in de omliggende dorpen was altijd op het naastliggende terrein een deel ingericht met containers waar je dit allemaal kwijt kon. Het staat niet mooi, zo'n lading containers, maar het is wel makkelijk omdat een gang naar de supermarkt gecombineerd kan worden met het inleveren van je recyclebare afval.
Daarnaast kon je in onze gemeente iedere maandag grofvuil, inclusief witwaren e.d., gratis kwijt bij de vuilstort in een ander dorp. Ik moest er wel 30 km enkele reis voor rijden, maar ja, in zo'n vele kilometers uitgestrekte gemeente met her en der verspreide kleine dorpjes kun je niet verwachten dat dat opgehaald wordt. Dat gebeurt trouwens ook niet in de Drentse gemeente waar ik nu woon, daar moet je het ook zelf weg brengen.
Wat ik wel eens vervelend vond is dat ik ook het dagelijkse huisvuil zelf weg moest brengen. In ons dorp werd nl. helemaal geen vuilnis opgehaald. We hadden dus ook geen huisvuilcontainers. In het verleden was dat wel zo geweest, maar de bewoners van het dorp waren het niet eens met de kosten van de vuilnisophaal, zo'n €100 per jaar. Omdat de meerderheid van het dorp dit te veel vond en van mening was dat ze dat wel zelf konden weg brengen, werd er dus geen vuilnis meer opgehaald. Een door het dorp "democratisch" genomen besluit! Je kon dit dan wegbrengen naar de wekelijkse vuilstort. Maar ja, met die hete zomerdagen begon het afval toch wel gauw te stinken. En om dan te wachten tot er weer een week om was deed niet iedereen, ik ook niet! Ons dorp had "het voordeel" dat in het 7 km verderop gelegen dorp, dat tot een andere gemeente behoorde, afvalbakken stonden voor huishoudelijk vuil. Ik werd daar op geattendeerd door onze mede dorpsbewoners, die blijkbaar allemaal hiervoor een ritje naar dat dorp maakten. Zo kwam het dagelijkse huisvuil en de kosten van het ophalen niet voor rekening van onze gemeente, maar van de andere.
Groente- en tuinafval kon je verwerken op je composthoop. Die moest dan wel aan de eis voldoen dat die zodanig afgesloten was, dat er geen wilde dieren bij konden. En daar schortte het behoorlijk aan! De meeste mensen hadden in hun tuin een niet-afgesloten composthoop, waar niet alleen het toegestane tuin- en groente afval op terecht kwam, maar ook vlees en -botten. En die Zweden maar klagen dat er roofdieren(lees: wolven, beren, lynxen!) te dicht in de buurt van dorpen komen!
Mijn oudste hond vond die composthopen ook altijd een lekkernij! Het huis naast ons was een zgn. tweede huis zoals zoveel Zweden die hebben. Zodra de bewoners weer gearriveerd waren, ging ze een dag later al op zoek naar lekkernijen in de composthoop, want zij gooiden er ook hun barbecue-afval op! In de winter kon ik altijd makkelijk zien dat de composthopen goed bezocht werden door de "wilde dieren", allemaal sporen in de sneeuw!!
Zo zie je maar weer: het is maar net wat je gewend bent, maar soms zijn bepaalde zaken dan toch weer iets beter geregeld dan wat je gewend bent, zowel in Zweden als in Nederland.
Groetjes
Marjon
Welkom op mijn blog!
Mijn weblog heeft de titel 'Zweden, een haat-liefdeverhouding'. Zo begon ik in september 2008 met dit blog. Sinds maart 2011 kan ik gelukkig schrijven dat ik weer een 'liefdesverhouding' met Zweden heb!
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik allereerst aan mijn liefde voor de natuur, de rust en de ruimte, het korte exploderende voorjaar met al zijn bloemenpracht, de fantastische winters en de Zweedse taal. Ik mis de uitgestrektheid van het land, het rijden over wegen zonder dat je een auto tegenkomt, maar waar je moet uitkijken voor overstekende elanden. Ik mis mijn plekje in Zweden met aan de ene kant het meer en aan de andere kant het bos met de wolven, elanden, vossen, herten, lynxen en beren. Ik verlang naar de fantastische winters met dikke pakken glinsterende sneeuw in de heldere maneschijn, het lopen door de knerpende sneeuw en het zingen van het ijs als het gaat vriezen dat het kraakt. Ik herinner mij de mooie lange zomeravonden met prachtige zonsondergangen, zittend op de altan en uitkijkend over het meer. Ik mis zelfs het vele werk aan de grote tuin en het klaarmaken van de enorme wintervoorraad hout.
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik ook aan wat mij is tegengevallen: De moeilijk toegankelijke arbeidsmarkt, de niet-altijd-zo-geweldige gezondheids- en ouderenzorg, het diepgewortelde Zweden-voor-de-Zweden-gevoel, de klassenstrijd, de jaarlijkse heftig gevoerde openbare discussies over de elandenjacht, de jagershonden en de 'problemen' met de wolven!
En toch...... ik hou van Zweden en heb er vaak heimwee naar. Als je door dit Scandinavische land gegrepen bent, kom je er niet meer van los.Het liefst zou ik een huisje in Midden-Zweden willen hebben waar ik vanuit Nederland heen kan als ik daar zin in heb. Om te genieten van de natuur en mijn favoriete seizoenen, Zweeds te spreken én mij aan mijn hobby's schrijven en natuurfotografie te wijden!
Wie weet wat de toekomst nog voor mij in petto heeft!!
Terwijl je dit leest hoor je Zweedse en Sami muziek. De muziekvideo's staan helemaal onderaan deze pagina in een gadget en worden automatisch afgespeeld. Als je wilt kun je de muziek stoppen of naar de volgende muziekvideo gaan. Vergeet ook vooral niet de beelden te bekijken van de Zweedse natuur, het Noorderlicht en de Sami cultuur.
Veel plezier!
Je bent/jullie zijn welkom
välkommen/välkomna!!
Groeten/Hälsningar,
Marjon
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik allereerst aan mijn liefde voor de natuur, de rust en de ruimte, het korte exploderende voorjaar met al zijn bloemenpracht, de fantastische winters en de Zweedse taal. Ik mis de uitgestrektheid van het land, het rijden over wegen zonder dat je een auto tegenkomt, maar waar je moet uitkijken voor overstekende elanden. Ik mis mijn plekje in Zweden met aan de ene kant het meer en aan de andere kant het bos met de wolven, elanden, vossen, herten, lynxen en beren. Ik verlang naar de fantastische winters met dikke pakken glinsterende sneeuw in de heldere maneschijn, het lopen door de knerpende sneeuw en het zingen van het ijs als het gaat vriezen dat het kraakt. Ik herinner mij de mooie lange zomeravonden met prachtige zonsondergangen, zittend op de altan en uitkijkend over het meer. Ik mis zelfs het vele werk aan de grote tuin en het klaarmaken van de enorme wintervoorraad hout.
Als ik aan Zweden denk, dan denk ik ook aan wat mij is tegengevallen: De moeilijk toegankelijke arbeidsmarkt, de niet-altijd-zo-geweldige gezondheids- en ouderenzorg, het diepgewortelde Zweden-voor-de-Zweden-gevoel, de klassenstrijd, de jaarlijkse heftig gevoerde openbare discussies over de elandenjacht, de jagershonden en de 'problemen' met de wolven!
En toch...... ik hou van Zweden en heb er vaak heimwee naar. Als je door dit Scandinavische land gegrepen bent, kom je er niet meer van los.Het liefst zou ik een huisje in Midden-Zweden willen hebben waar ik vanuit Nederland heen kan als ik daar zin in heb. Om te genieten van de natuur en mijn favoriete seizoenen, Zweeds te spreken én mij aan mijn hobby's schrijven en natuurfotografie te wijden!
Wie weet wat de toekomst nog voor mij in petto heeft!!
Terwijl je dit leest hoor je Zweedse en Sami muziek. De muziekvideo's staan helemaal onderaan deze pagina in een gadget en worden automatisch afgespeeld. Als je wilt kun je de muziek stoppen of naar de volgende muziekvideo gaan. Vergeet ook vooral niet de beelden te bekijken van de Zweedse natuur, het Noorderlicht en de Sami cultuur.
Veel plezier!
Je bent/jullie zijn welkom
välkommen/välkomna!!
Groeten/Hälsningar,
Marjon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten