Vandaag had ik een hondloze dag, dus ik had het rijk alleen. Ik had goed geslapen en aan het begin van de middag kreeg ik opeens het idee om een bos wilde bloemen te plukken! Het is zo vreselijk lang geleden dat ik dat gedaan heb!
In Zweden vond ik het voorjaar altijd zo heerlijk om zijn bloemenpracht en dat alles weer groen werd. Aan het grindweggetje groeiden de meest fantastische wilde bloemen in allerlei kleuren en tinten: roze, wit, geel, blauw, paars, noem maar op. Het fluitenkruid, de koekoeksbloemen, alles groeide er fantastisch. Het begin van het voorjaar is echt een explosie: het ene moment is het nog grijs en grauw en het andere moment staat alles in bloei. Ik wil echt iedereen aanraden om in het voorjaar(d.w.z. eind mei/begin juni) Midden-Zweden te bezoeken: het is dan nog niet zo warm en alles staat in bloei.
Ik ben altijd iemand geweest die van wilde bloemen houdt. Ik heb in een ver verleden heel veel bloemen gefotografeerd en wist ook meestal wel hun namen. Ik heb zelfs een keer een dia-voorstelling(!!) van mijn bloemencollectie gegeven voor een fotoclub (ergens eind jaren tachtig/begin jaren negentig).
In Zweden zag ik de meeste mensen in het voorjaar bloemen plukken. Voorjaar is nu eenmaal bloemenpracht en daar moet je van genieten. Bij mij in het dorp waren de verschillende buurvrouwen daar ook erg ijverig in. Kwam je bij hen in huis, dan stond er wel ergens een bos wilde bloemen.
Eén keer plukte ik in mijn enthousiasme een prachtige bos bloemen en schikte die mooi in een vaas, die natuurlijk op de keukentafel werd gezet. Maar helaas…. mijn toenmalige huisgenoot was daar niet bepaald blij mee. Wilde bloemen kunnen nl. insecten, spinnetjes e.d. hebben en o.a. fluitenkruid rook niet lekker. Nou wist ik dat wel, maar ik kon de verleiding op dat moment niet weerstaan. Dus die bos heb ik weg gehaald. Zo jammer vond ik dat. Daarna heb ik nooit meer wilde bloemen geplukt. Want ja….wat moet je met een bos bloemen als je hem niet in een vaas in huis kunt zetten?
Maar nu hoef ik daar geen rekening meer mee te houden. Ik kan weer wilde bloemen plukken!
Ik vanmiddag op pad en tot mijn verbazing kon ik verder lopen dan ik had gedacht. Goede nachtrust werkt dus positief. De bos is wat minder groot geworden dan ik eigenlijk wilde, want voor een aantal bloemen moest ik zulke halsbrekende toeren uithalen, dat ik dat maar achterwege liet. Er stonden nl. diverse prachtige schermbloemigen aan de rand van de sloot, maar de slootkant was zo steil dat ik bang was mijn evenwicht te verliezen en in het water te glijden. Dat ging mij ondanks mijn enthousiasme toch wel even te ver.
Er staat nu een leuk bosje bloemen op mijn salontafel en de floraboeken heb ik maar weer tevoorschijn gehaald. Mijn passie is ontwaakt uit de winterslaap en kan weer opbloeien!
Groetjes/Hälsningar
Marjon
