In de gesprekken die ik heb (gehad) over mijn “negatieve” ervaringen in Zweden, maar ook in reacties op mijn weblog, krijg ik nog wel eens opmerkingen als “maar in Nederland is het ook slechter geworden”, “ in Nederland is ook niet alles rozengeur en maneschijn”, “je schrijft/praat wel negatief over Zweden”, etc. etc. Daarom…. Tijd om één en ander toe te lichten!!
Ik heb heimwee naar Zweden!
Ik mis het land om de natuur, de rust, de ruimte, de schoonheid, de prachtige winters en het mooie voorjaar. De prachtige, lange zomeravonden en de mooie winterluchten. De besneeuwde wegen en paden die beschenen worden door een heldere maan, waardoor de “donkere” wintermaanden iets magisch krijgen. Het zingende ijs op het meer als het vriest dat het kraakt! De bijzondere ervaring dat je een prachtige sterrenhemel kunt zien door het gebrek aan vervuilend licht van bebouwing. Het overweldigende noorderlicht.
Ik mis het opwindende gevoel bij het zien en/of horen van elanden, lynxen, wolven, grote herten. Stuk voor stuk fantastische, imponerende dieren die gewoon door de grote tuin of op het bevroren meer grenzend aan de tuin liepen. Ik mis mijn fantastische vrienden daar, de leuke mensen die ik er heb leren kennen.
Ja…. Ik heb heimwee, een gevoel dat ik nooit eerder heb gehad.
Ik schrijf en praat kritisch over Zweden. Daarmee zeg ik iets over Zweden. Ik zeg dus niet dat het in Nederland goed is! Daar gaat het namelijk niet om.
Ik heb bepaalde negatieve ervaringen in Zweden gehad, vrienden en bekenden en mede-projectdeelnemers van mij (Nederlanders, Engelsen, Duitsers, Zweden, Koerden, Palestijnen, Irakezen, Russen) hebben óók negatieve , vergelijkbare ervaringen.
Ik vind dat ik die negatieve ervaringen mag vertellen, dat mensen mogen weten dat het land niet alleen maar rozengeur en maneschijn is. Veel mensen in Nederland die ik ken, hebben nl. het beeld dat in Zweden álles fantastisch georganiseerd is: goed onderwijs, goede gezondheidszorg, een goed sociaal stelsel, etc. Mensen hebben een ideaalbeeld van Zweden, ze zien het land door een roze bril.
Geen enkel land is perfect. Ook Zweden niet.
Ik realiseer mij dat mijn verhalen gekleurd zijn door mijn ervaringen en hoe ik naar een samenleving kijk en die beleef. Ik weet dat er mensen zijn die deze negatieve ervaringen niet hebben. Gelukkig maar! Ik ken ook Nederlanders in Zweden die zich absoluut niet bezighouden met wat er in de samenleving speelt.
Voor iedereen is het deel uit maken van welke samenleving ook, verschillend. We zijn allemaal unieke individuen, met onze eigen levensvisie en ervaringen. Daardoor reageren we allemaal anders op dingen die gebeuren.
Iedereen die mijn stukjes leest, moet dan ook zelf weten wat hij/zij met de informatie doet.
Wat je ook kiest, het is jouw keuze.
Met vriendelijke groet,
Marjon
