Voordat ik naar Zweden verhuisde, had ik vrienden die bijna allemaal zeiden dat ze zeker eens bij mij in Zweden langs zouden komen. Er waren ook vrienden die niet langs zouden komen, maar met wie ik natuurlijk wel contact zou houden.
De realiteit is altijd anders. Van sommige vrienden heb ik nooit meer iets gehoord: ik belde in het begin wel naar hen, maar zij nooit naar mij. Bij anderen verwatert het contact. Met mensen van wie je niet veel verwacht, bleef al die jaren het contact bestaan. Een deel van de mensen die langs zouden komen, wisten blijkbaar opeens de weg niet te vinden terwijl ze vóór mijn vertrek regelmatig over de vloer kwamen.Voor die mensen is het blijkbaar toch "uit het oog, uit het hart". Ja, zo gaat dat!
Gelukkig maak je in je nieuwe land weer nieuwe vrienden. Het duurde eventjes, want de Zweden zijn niet altijd zo makkelijk toegankelijk. Maar als ik kijk met wie ik nog steeds vrienden ben, dan zijn het toch wel vaak mensen met wie je een bepaalde verbondenheid voelt: Europeanen die ook naar Zweden geëmigreerd waren en tegen soortgelijke dingen aanliepen. Én Zweden die wat verder kijken dan hun neus lang is, die niet zo bekrompen denken. Dat kom je natuurlijk overal tegen. Waar ik nu woon zijn ook mensen voor wie de wereld niet zo groot is.
Gelukkig hebben we internet. Door mijn eigen blog en de blogs van anderen heb ik mensen leren kennen die ik anders nooit had leren kennen. Door Facebook heb ik nieuwe mensen over de hele wereld leren kennen. Én oude vrienden en kennissen in Zweden terug gevonden, met wie ik na terugkomst in Nederland geen contact meer had.
Maar ook hier geldt: in sommige mensen raak je hevig teleurgesteld, met anderen bouw je een leuk contact op. Het is wat dat betreft net als in het "echte" leven! Met én door dit "schriftelijke" contact kun je lang de schijn ophouden. Je kunt het vergelijken met de "penvrienden" die je vroeger had: dikke handgeschreven brieven met mooie verhalen en af en toe een fotootje erbij. En als je ze dan in het "echt" ziet valt het na een poosje óf mee óf tegen.
Maar goed: vrienden zijn belangrijk. Mijn voorkeur gaat uiteindelijk toch uit naar persoonlijk contact, omdat je dan de lichaamstaal, de stem, de gezichtsuitdrukkingen erbij hebt. Sommige mensen wil ik daarom toch wel héél graag over niet al te lange tijd (weer) in het echt zien!
Ik zie wel wat de nabije toekomst brengt!
Groetjes/hälsningar
Marjon